maandag 25 juni 2012

Ik ben en blijf een bijzonder geval... Ondanks recidief eierstokkanker, toch blij!

Lieve allemaal! Het duimen, de lieve wensen etc. heeft tot nu toe geholpen!
De uitslag vanmiddag, was weer verrassend; de marker is gezakt van 75 naar 47! Dit zou evt. veroorzaakt kunnen worden door het verwijderen van die lymfeklier uit mijn lies. Dat was mijn theorie, waarvan de oncoloog zei, dat het een mogelijkheid is, maar ze weet het ook niet zeker. Daarnaast is de PET scan onveranderd! Er zijn dus geen nieuwe uitzaaingen gevonden. Ik heb nog wel de uitzaaingen in diverse lymfeklieren in mijn buik en ook in mijn lies was nog activiteit te zien. Maar dat zou nog een effect van de infectie van mijn lies kunnen zijn. De oncoloog heeft nog niet eerder meegemaakt dat bij een recidief van eierstokkanker, het weefsel zo langzaam groeit en vindt het ook bijzonder! Ik heb dus weer iets bijzonders... Haha, ik wist dat ik altijd iets bijzonders heb en dat is nu weer bevestigd! Ik krijg dus (vooralsnog) geen chemo kuren, omdat het geen effect zal hebben bij langzaam groeiend weefsel! Wanneer het sneller gaat toeslaan weten we niet. Ik moet over 2 maanden terugkomen en laat dan mijn tumormarker weer prikken. Dat wordt dus voorlopig extra screenen. Ik heb wel allerlei buik en rugklachten, waarvoor ik dagelijks paracetamol moet gaan slikken. Mijn conditie is ook niet best, maar dat probeer ik wel al een beetje te verbeteren door te wandelen.
Ik vind het al een heerlijk gevoel, dat ik 2 maanden niet naar het ziekenhuis hoef en geen onderzoeken hoef te ondergaan.

We hebben weer een heerlijke koffie en gebak genomen op het Gelderlandplein in Amsterdam! Om het, ondanks dat ik ernstig ziek ben, toch te vieren!

Liefs,
Marianne

woensdag 20 juni 2012

Ik ben radioactief!

Merel heeft me vanmiddag om 14.30 afgezet in t VUmc. Ik heb 5 min in de wachtkamer gezeten en werd toen gehaald. Omdat ik nuchter ben sinds 8hr vanmorgen, heb ik knallende hoofdpijn. Ik heb gevraagd of ik paracetamol mag en dat mag gelukkig. Voor de scan maakt t niet uit, wel voor mn nuchtere maag, maar die gok neem ik maar. Na t invullen vn n vragenlijstje en op de weegschaal gestaan te hebben, wordt t infuus ingebracht en wordt er bloedafgetapt, om mn glucosegehalte te meten. Eerst krijg ik de spuit met spoeling en glucose, daarna de loden spuit met het radio actieve goedje. Daarna nog n paar spoelingen. (De meeste kanker cellen hebben n verhoogde stofwisseling, waarbij veel suiker wordt verbruikt. Door aan suikermoleculen een radioactieve stof te koppelen, is het mogelijk om kanker cellen via een PETscan zichtbaar te maken). Na de inspuiting moet ik ca. 45 min stil liggen, mag niet praten en/of bewegen. Anders zou de radioactieve glucose op bewegingsspieren kunnen "gaan zitten". Ik viel bijna in slaap!
Na 1 uur krijg ik een plasmiddel in t infuus en daarna mag t infuus eruit.

Helaas is er geen kamer met relaxstoel vrij, dus ik moet eruit! Ik heb nu nog 2uur de tijd, voordat ik door de scan kan... Ik ben beneden in de hal gaan zitten, met n stoel onder mn benen. Ik moet veel water blijven drinken, om mn blaas zo schoon mogelijk vn glucose te spoelen. Anders zou dat n vertekend beeld kunnen geven.

In de tussentijd moet ik de tijd maar nuttig maken, door mn blog te schrijven... Dan zijn jullie vast op de hoogte. De scan is van 18uur tot 19uur. Cees haalt me daarna op, uit z,n werk vandaan.

Ik zal blij zijn als ik straks weer wat kan eten, want ik voel me behoorlijk gammel... En heb ook trek in n lekkere capuccino... Dus dat ga ik straks ook nemen. Ik kan me er nu al op verheugen!

Bedankt weer voor alle lieve wensen!
Liefs, Marianne

PS: Ik kom er net achter dat de mail in mn outbox was blijven hangen! Ik was 15min eerder aan de beurt en de scan duurde 30minuten! Dus we waren 19.30 uur thuis. Hebben net wat gegeten en ik ga nu vn mn capuccino genieten!
Maandag de uitslag.....wordt vervolgd!

zondag 17 juni 2012

Heerlijk weekend gehad!

Lieve allemaal,

Wat n heerlijk relaxt weekend! Het begon zaterdag al goed. Er werd een grote doos bezorgd... Daar kwam een prachtig boeket pioenrozen uit! De mooiste die ik ooit heb gezien! Ik heb er al 10 foto,s van genomen en  wil er 1 met jullie delen! Ontzettend bedankt Steven en Christine! Van al mn collega,s krijg ik ook iedere 2 weken bloemen gestuurd, zo gezellig! Ik geniet er enorm van, bedankt!
Dan scheen ook de zon nog volop! We hebben er heerlijk van in de tuin genoten. Cees nam ook nog als verrassing een moorkop mee voor bij de koffie! Voor iedereen die zich afvraagt of ik nog wel kan genieten... JA dus!

Gelukkig gaat het ook eindelijk goed met mn lies! De dikte is enorm verminderd en het litteken ziet er veel rustiger uit. Daardoor loop ik al n stuk sneller. Vanavond neem ik de laatste antibiotica in, dus daar ben ik ook blij om.

Vanmorgen konden we weer in de tuin ontbijten, heerlijk! Vanmiddag zijn we naar mn ouders geweest voor Vaderdag. Voor het eerst sinds 2,5 week kon ik dus weer n stukje wandelen! Ondanks de pijn in mn buik, was het een lekker gevoel hoor! Mijn zus en zwager waren er ook en we hebben nog lekker gelachen!

Net hebben we samen met de jongens thuis gegeten. Ze waren hun vader niet vergeten... Paps kreeg een dinerbon cadeau! Handig, heb ik ook wat aan ;-)!

Nu mag ik lekker op de bank liggen en kijk dus terug op een heerlijk relaxt weekend!

Na de Petscan vn woensdag zal ik weer iets laten horen.
Fijne avond en tot snel!
Liefs,
Marianne

donderdag 14 juni 2012

Hechtingen zijn er (na 2 weken) eindelijk uit!

Fijn om te weten dat jullie allemaal zo meeleven! Dat doet ons echt goed!

Gisteren is Jacob (mijn zwager) met me meegegaan naar het VU. Super lief dat hij dat gedaan heeft. Het is lastig hoor, om als (voorheen) onafhankelijke vrouw, nu afhankelijk te zijn....

Ik heb weer bloed (tumormarker CA125) laten prikken. De uitslag daarvan krijgen we gelijk met die van de PET/CTscan op 25 juni.
De chirurg heeft de hechtingen eruit gehaald. Gelukkig viel de pijn mee! Het was ook echt nodig dat ze eruit gingen, want het begon al te ontsteken! Volgens de chirurg zou het geen vertekend beeld opleveren met de PET/CTscan, dus de 20e gaat door!
Het ene stukje van de wond, wat open moest blijven, is nog niet helemaal dicht en lekt nog iets lymfevocht, maar het is al heel veel beter. Ik moet nog rustig aan doen en niet tillen, want anders zou de gehele wond nog open kunnen gaan... Heel vervelend is die dikke harde plek om de wond. Dat komt door ophoping van lymfevocht en dat belemmerd me enorm met lopen! Het is ook pijnlijk. Ik probeer nu dagelijks ca. 30 minuten te lopen en doe dat in een heel klein rondje, waar ik normaal ca. 8 minuten over zou doen! Van mijn normale (hoge!) tempo, naar die van een slak, is erg lastig, maar ik heb geen keus! En als ik dan thuis kom ben ik doodmoe en moet ik gaan liggen... Dat zegt denk ik wel genoeg over mijn conditie.  

Vandaag heb ik nog even heerlijk op mijn balkon gezeten. Ik slik nog steeds (t/m zondag) antibiotica, dus ik moet voorzichtig zijn, maar het zag er te lekker uit, om het niet te doen.
Verder kan ik nog niet zoveel. Ik ben al blij, dat ik weer een wasje kan draaien en af en toe een klein boodschapje kan halen. Gelukkig heb ik alle winkels naast de deur!

Het is weer bijna weekend! Daar gaan we lekker van genieten. Gewoon relaxen en een beetje in de tuin rommelen. 
En dan weer toeleven naar een lange intensieve PET/CTscan dag op 20 juni. Merel haalt me, uiterlijk 14 uur op, en levert me in het ziekenhuis af. Cees haalt me uit werk ca. 19.00 uur weer op. Ik lig in de scan van 18.00 tot 19.00 uur. De rest van de tijd moet je spoelen (water drinken) en krijg je radioactieve stof ingespoten. Ik moet nuchter zijn, maar mag tot uiterlijk 7.30 uur nog iets eten. Dus aan het eind van de dag, ben je behoorlijk gammel... Is dat geen mooi vooruitzicht? ;-)

Mijn zus heeft vanavond weer voor ons gekookt, heerlijk! Wat een luxe! En wat fijn om zo verwend te worden. Thanks sis!

Ik wens iedereen alvast een fijn weekend!
En lotgenoten ook heel veel sterkte in de strijd!

Liefs,
Marianne
X

donderdag 7 juni 2012

Vandaag gebeld door oncoloog! Toch aan de chemokuren...

Bedankt allemaal weer voor jullie lieve woorden, dat doet ons heel erg goed! Lief dat jullie ook zo met Cees meeleven. Ik blijf zeggen, dat ik het voor hem erger vind als voor mijzelf!

Onverwachts werd ik vanmiddag door de oncoloog gebeld! Zij had aan de chirurg, waar we gisteren waren, laten weten dat ze me vandaag zou bellen! De communicatie onderling loopt duidelijk niet geheel vlekkeloos. Hiermee komt de afspraak van maandag te vervallen.

Ze stelde voor om de PET scan te vervroegen (ipv 20 juni) en dan afhankelijk van de uitslag, z.s.m. met chemokuren te beginnen! Ik vertelde haar dat de chirurg gisteren liet weten, dat de wond in mijn lies eerst dicht moest zijn, voordat behandelingen mogelijk zijn.
Bij de oncoloog bleek niet doorgekomen te zijn, dat ik een infectie in mijn lies had gekregen! Ze wist dus niet dat de hechtingen er voor een deel nog in zitten en dat de wond nog niet dicht is (bewust)! Onvoorstelbaar dat in zo,n geval, de spoedeisende hulp deze informatie uitsluitend aan de huisarts doorgeeft en niet aan de behandelend specialist! Mijn huisarts heeft me nl. gebeld (erg attent), nadat hij las over die hele nachtelijke toestand in het weekend.

Hiermee blijft de afspraak voor de PET staan op 20juni, want anders zou de ontstekingsactiviteit in mijn lies nu een vertekend beeld kunnen geven. De uitslag hoor ik de 25e, evenals weer de hoogte van mijn tumormarker. Ik vroeg naar de kweek, i.v.m. een evt. nieuw type kanker, maar de oncoloog schatte in dat die kans te verwaarlozen is. Mede door de wijze waarop de patholoog de uitslag verwoord heeft en de klachten die ik heb. Ik heb zelf ook steeds het gevoel gehad dat dit een recidief van eierstokkanker was en mijn gevoel heeft me niet vaak in de steek gelaten...

De vraag of ik nog te opereren ben, is nu definitief van de baan. Uitzaaiingen in de lies, betekent dat kwaadaardige cellen intussen via de lymfen verspreid kunnen zijn...

Ik heb ook nog naar de uitslagen van de bloedonderzoeken op auto immuunziektes etc gevraagd. Daar kwam niets uit. Het enige waar nog een deeltje van op kweek staat is tbc. Maar de voor onderzoeken van tbc wezen niets uit, dus daarvan verwacht ze niet dat er nog iets uit gaat komen.

Wanneer ik aan de chemokuren ga beginnen hangt van een aantal factoren af. Ten eerste: het herstel van mijn lies. Ten tweede: de uitslag van de PETscan (zijn de klieren intussen gegroeid of gelijk gebleven, nieuwe plekken zichtbaar?) Ten derde: de uitslag van de hoogte van mijn tumormarker en Ten vierde: hoe voel ik me?

We zullen dus straks weloverwogen beslissingen moeten nemen. Een chemo tast namelijk behalve de kwaadaardige ook heel veel gezonde cellen aan! Als straks de uitslagen stabiel lijken, dan kan het ook zijn dat we besluiten om voorlopig (behalve heel regelmatig screenen) niets te doen.

Je moet je realiseren dat ik nu chronisch ziek ben en niet meer kan genezen. Er zijn een aantal kuren (van verschillende samenstellingen) mogelijk om de kankercellen te onderdrukken, maar ze zijn niet onuitputtelijk. Daarbij is ook van belang hoe ik erop ga reageren.

Ik voel dagelijks van alles in mijn buik, zij en rug, maar dat is tot nu toe nog wel te hanteren. Ik weet nl. ook hoe je je voelt na een chemokuur. Dus als ik me (nog) slechter ga voelen, zou het wellicht vroeg genoeg zijn om aan de kuur te beginnen. Het zal nu vooral gaan om de kwaliteit van leven.

Vanmorgen voelde ik me gelukkig weer ietsje beter. Maar ik kan absoluut nog niet zonder pijnstillers.

Vanmiddag was ik ook nog bij de tandarts voor controle van mijn kaak. Ik heb er geen last meer van, maar met zo,n gat, blijf ik wel aan 1 kant kauwen. Uiteraard heb ik verteld dat ik weer chemo,s ga krijgen. Om die reden, zien we nu toch af van een implantaat en laat ik een brug maken. Kijken of dat in het najaar lukt, want hij wil me ook niet met zo,n gat laten lopen.

Het was dus een enerverende dag! Rond 17.30 uur kwam de man met de hamer ook langs en werd ik zo verschrikkelijk moe... Gelukkig heeft mijn schatje weer eten gekookt en kon ik aanschuiven.

Woensdag moet ik naar het VU om de hechtingen eruit te laten halen en bloed te laten prikken. Tot die tijd kan ik rustig verder herstellen, doorgaan met pillen slikken, spoelen, verbandgaasjes verwisselen etc. Ik verveel me dus niet!

Ik wens jullie allemaal een fijn weekend! En geniet van de wedstrijd ;-)

Liefs,
Marianne

woensdag 6 juni 2012

Eindelijk meer duidelijkheid... toch kanker!

Lieve allemaal,

Allereerst weer bedankt voor al jullie lieve berichtjes!

Vanmiddag waren we om 15.15 uur in het VU bij de oncologische chirurg. In eerste instantie hebben we het over die vreselijke infectie gehad... Volgens de arts was het een heel gebruikelijke complicatie, na het verwijderen van een lymfeklier uit de lies. De functie van de lymfeklieren is het afvoeren van afval. Omdat er veel bacterien in de lies zitten, is de kans dus groot dat er een infectie, na een verwijdering, ontstaat. Hij voegde nog toe dat het heel erg vervelend is, vooral een lastige plek, maar niet ongebruikelijk, dus daar doe ik het dan maar mee! De harde plek rondom het litteken kan nog maanden duren voordat het weg is. Dat komt door het lymfevocht en het kan zelfs nog dikker worden, als de wond straks gesloten is...

Ik heb een paar dagen op bed en de bank gelegen, was echt beroerd. Gelukkig heb ik sinds gisteren geen verhoging/koorts meer, maar ik ben nog erg dizzy en slap en kreeg ook nog diarree van de antibiotica...
Vanmiddag zijn de hechtingen er nog niet uit gehaald, omdat de wond dan te groot zou worden. Ik moet tot en met zaterdag de antibiotica blijven slikken en de wond blijven spoelen en mag het daarna met rust laten, zodat het dicht kan groeien.

Toen kregen we te horen, dat er zowel uit de punctie als uit het onderzoek van de lymfeklier, kankercellen zijn gevonden. Voor ons geen shock meer, die hadden we 27 maart al gehad! Ik vroeg of er dus toch verkeerd geprikt kon zijn, tijdens die eerste punctie, dat bleek dus toch mogelijk. De radioloog, aan wie ik  bij de tweede punctie vroeg of er verkeerd geprikt kon zijn, vertelde dat de patholoog, dan wel aan de bel had getrokken als het GEEN lymfeklier cellen waren! Die theorie blijkt dus toch niet te kloppen!

Kanker (een uitzaaing in de lymfeklier) is nu dus definitief! Een deel van die klier staat nu nog op kweek om zeker te weten om welke soort kankercellen het gaat. Het is voor 98% zeker dat het een recidief is van de eierstokkanker (ondanks dat alles eind 2000 verwijderd is), maar het zou heel misschien een andere soort kunnen zijn.

Hoe nu verder het behandelplan gaat worden weten we nog niet. Maandag hebben we weer een afspraak bij de oncoloog. Dan hopen we weer meer te horen. Er staat vooralsnog een PETscan gepland op 20 juni en de 25e daarvan de uitslag. Ook moet de tumormarker weer geprikt worden.  Dus na maandag horen jullie meer.
Een ding is zeker, ik laat me niet direct uit het veld slaan! Het leven staat hierbij niet stil en ik hoop nog een hele tijd te kunnen genieten van mooie momenten!

Mijn lieve schat staat nu te koken, zodat ik met mijn been omhoog kan zitten en jullie op de hoogte kan brengen van het nieuws. Dus we gaan zo een hapje eten.
Alvast een fijn weekend en tot snel weer.

Liefs,
Marianne


maandag 4 juni 2012

Halve nacht op de spoedeisende hulp gezeten... in VU!

Lieve allemaal,

Ik had echt gehoopt tot woensdag niets meer te melden te hebben... maar de pijn werd gisteravond erger, ik werd beroerder en de koorts liep op. Begin van de avond, begon er ook ineens vuil en vocht uit de wond te komen... Ik besloot om het VU te bellen (ca. 22uur), wat ik daar mee aan moest. Ik kreeg te horen, dat waarschijnlijk een hechting verwijderd zou moeten worden, om het vuil eruit te krijgen en dat ik erop moest rekenen dat ik ca. 2 uur in het ziekenhuis zou verblijven (arme Cees, die heel vroeg op moet en heel hard moet werken). Voor de zekerheid moest ik een overnachtingssetje meenemen!

We waren om 23.00 uur in het ziekenhuis. We kregen een kamertje toegewezen en een erg aardige verpleegster heeft mijn verhaal genoteerd. Vervolgens heeft ze koorts gemeten (38,3), bloeddruk gemeten, 3 buisjes bloed afgenomen en de wond bekeken. De uitslag van het bloed zou er over 1 uur zijn, daarna zou een arts komen. Ik mocht op het bed blijven liggen, wat prettiger was, dan op een stoel zitten met mijn benen naar beneden...

Na lange tijd kwam er een arts (in mijn ogen een meisje van ca 28, ik word oud geloof ik...;-), de wond bekijken en bevoelen (erg pijnlijk) en zei dat ze er een hechting uit ging halen. Ik had nog het "geluk bij een ongeluk" dat ik geen oplosbare hechtingen heb, want dan hadden de hechtingen onder mijn huid gezeten en hadden ze moeten snijden. Uiteindelijk heeft ze er 2 hechtingen uitgehaald, zodat de opening groter werd. Vervolgens werd met kracht het vuil eruit geduwd.... Ik kan normaal gesproken me goed op m'n ademhaling concentreren om pijn weg te zuchten. Maar nu moest ik hard gillen en vreselijk huilen van de pijn, en had het niet onder controle, het was vreselijk! Ik zal jullie verder de gore details besparen! Toen het ergste vuil eruit was en de druk van de ketel, voelde het redelijk snel beter.
Ze heeft vervolgens de wond schoongespoeld. Ik begon weer te rillen en klappertanden. Dat bleek een reactie van de pijn en behandeling te zijn. Na ca. 30 minuten zakte het af en zijn we om 1.30 uur naar huis gereden.
Ik heb een andere antibiotica kuur gekregen, die gerichter op deze bacterie werkt en kreeg een paar pillen mee voor vannacht en vanmorgen. Gelukkig heb ik geen allergische reactie gehad. Straks kan het recept voor het kuurtje gehaald worden en ik heb maagbeschermers gevraagd via de huisarts.

Ik moest bij thuiskomst vannacht direct weer de wond schoonspoelen met de douchekop en dat moet ik nu minstens 3x per dag blijven doen. Ik moet dan de wond opentrekken en de douchekop erop zetten, pfff..... geen lolletje kan ik je verzekeren!
Nu de druk eraf is voel ik me gelukkig minder ziek. Maar ik ben wel duizelig en lamlendig van alles...

Ik ben benieuwd wat de arts komende woensdag hiervan gaat vinden...

Hopelijk was dit voorlopig het laatste breaking news!!

Liefs,
Marianne

zondag 3 juni 2012

Bingo! Een (bacteriele) wond infectie!

Goedemiddag allemaal!

Waarom ben ik nou nooit 1 van de weinige personen, die 1 van de hoofdprijzen van de Staatsloterij wint??? Waarom ben ik wel altijd 1 van de weinigen die altijd in de prijzen valt, als het bijwerkingen van medicatie betreft of complicaties na bijvoorbeeld een operatie??

Sinds vrijdag, begon de hele omgeving rond de wond rood te worden en op te zwellen en gloeide... Ik had vrijdag, van 17 uur tot 18.30 uur in de zon gezeten en dacht dat het misschien door de zon kwam. Ook dacht ik aan lymfeoedeem, omdat die lymfeklier verwijderd is. Zaterdag had ik er nog steeds last van en de pijnstillers raakten steeds sneller uitgewerkt! Ik heb nog een koud washandje op mijn dijbeen gelegd om het te koelen en ging daardoor meteen klappertanden! Dus heb ik mijn temperatuur gemeten, maar het bleef bij verhoging en werd geen koorts. Ik ben zelfs gisterenmiddag naar bed gegaan en was van plan om maandag het ziekenhuis te bellen... Maar uiteindelijk hebben we besloten om toch zaterdagavond de spoedpost te bellen. Het VU liet weten, dat we ook dichter bij huis terecht konden. Daarom zijn we naar het KG in Noord gereden en nu blijk ik een bacteriele wond infectie te hebben! Hoe kom ik aan zo,n mazzel!!! Dat verklaart de warmte, roodheid en verdikking van het hele gebied. De arts heeft gelukkig nog een antibiotica soort (kuur voor 6 dagen) gevonden wat ik nog niet eerder heb gehad. Want voor de meeste soorten ben ik allergisch, wat het er niet makkelijker op maakt. Ik had 37,5 verhoging en lag weer te klappertanden bij het onderzoek. Ik heb extra dyclofenac gekregen en mag het samen met 1000 mg paracetamol 3x per dag innemen. Ik moest van de arts, blijven temperaturen, want als ik koorts krijg (>38), dan zou ik opgenomen moeten worden! Daarnaast moet ik maandag naar de huisarts om het nog een keer te laten zien.

We zijn vervolgens naar de nachtapotheek op de gedempte oude gracht in Haarlem gereden en mijn schatje (hij is klaar met me!) heeft de recepten opgehaald.
Vervolgens zijn we linksaf, de Raaks op gereden en geblokkeerd geraakt.... Dat kon er ook nog wel bij!!! Ik heb niet gezien wat er gebeurde, want ik zat op internet bacteriele wond infecties te googelen ;-).
Cees reed achter een auto aan (iets langzamer dan zijn voorganger) en ineeens kwam er een paal, voorzien van rode lampjes, uit de grond zetten en daar stonden we dan! Achteruit was ook geen optie, want daar was intussen ook al zo,n paal, met rode lampjes, verschenen. Over de stoep ging ook niet lukken, want daar stonden kleinere vaste paaltjes. Twee straatjes links en rechts zijn doodlopend! Daar sta je dan om 0.30 uur 's nachts!! Cees is uitgestapt en zag aan het begin van de straat een bord, waaruit blijkt, dat het recentelijk een straat is geworden, waar alleen mensen met een vergunning door kunnen rijden! Waarschijnlijk heb je dan een afstandsbediening om die palen te bedienen!! Op een paaltje, naast de bewegende paal, stond een storingsnummer, dat hebben we gebeld en nadat die man eindelijk begreep waar we stonden, kon hij de paal laten zakken! We zijn met gierende banden weggereden, want stel je voor dat hij weer snel naar boven zou komen!

Om 1.00 uur (temp was 37,8) heb ik rillend en klappertandend, een antibiotica pil, 1 dyclofenac, 2 paracetamolletjes en een slaappil ingenomen en heb godzijdank tot 7.45 geslapen! Ik ben ook niet ziek geworden van de antibiotica! Het duurt 2 dagen voordat de kuur effect heeft, dus de klachten zijn nog niet afgenomen. Maar ik houd me rustig en slik nu extra pijnstilling dus het is wel vol te houden.
Morgen maar kijken wat de huisarts zegt en woensdag weer naar het VU.
Ik hoop tot die tijd niets te melden te hebben... ;-).

Bedankt weer voor alle lieve berichtjes van medeleven! Dat doet me echt goed hoor! En ook, als je me volgt zonder te reageren, dan is dat ook goed! Je hoeft je vooral niet te verontschuldigen als ik je toevallig tegenkom, omdat je niet reageert! Het is gewoon fijn om te weten, dat jullie meeleven!

Fijne zondag verder!

Liefs,
Marianne
X