woensdag 28 oktober 2015

Het gaat goed!

Lieve allemaal,

Eindelijk weer een berichtje van mij....! Sorry dat ik zo lang niets van me heb laten horen. Ik heb gemerkt, dat mijn blog nog steeds gevolgd wordt! Ik ben namelijk voorzichtig gebeld en gemaild, met de vraag; of het wel goed met me gaat... Ja dus!!!
Door alle drukte na mijn laatste operatie, i.v.m. de verhuizing, kon ik me er niet toe zetten om ervoor te gaan zitten!

Mijn blindedarm-operatie is dus alweer 3 maanden geleden! En het gaat gelukkig weer helemaal goed met me! Ik heb wel weer een paar weken in spanning gezeten, i.v.m. de uitslag. Een paar weken na de operatie, kreeg ik tijdens de controle, van de arts te horen, dat er "kwaadaardige" cellen waren gevonden aan de buitenzijde van mijn blindedarm. Daar schrok ik eerlijk gezegd niet eens van, omdat ik kan verwachten dat er bij mij altijd wel foute cellen in mijn buik te vinden zijn. De gynaecoloog heeft vorig jaar de uitzaaiingen met het blote oog weggehaald, maar wat te klein is om te zien, kun je natuurlijk ook niet weghalen! De stress ontstond, toen de arts zei, dat het om cellen ging, met een veranderde PA.... Ik wist niet wat me ik daarbij moest voorstellen! PA staat voor Pathalogisch Anatomisch onderzoek. Het had kunnen betekenen, dat ik bijvoorbeeld een nieuw soort kanker had.... Pffff.... daar had ik nooit over nagedacht! Dat is dus eventueel ook nog een optie! Helaas moest er verder onderzoek gedaan worden en daardoor zaten we weer een paar weken in spanning! Maar toen kwam gelukkig het verlossende woord, dat ik "gewoon" weer uitzaaiingen heb van eierstokkanker! Het klinkt voor iemand zonder kanker waarschijnlijk heel gek, maar ik was echt opgelucht! Want deze soort denk ik intussen wel te kennen! Deze cellen, groeien vooralsnog langzaam en gaan mij hopelijk nog een paar mooie jaren geven, voordat de groei te heftig wordt en er eventueel weer ingegrepen moet worden! De gynaecoloog stelde voor om in oktober mijn tumor marker weer te laten prikken. Ik had eind december al een afspraak staan met mijn oncoloog. Na overleg met mijn oncoloog, heb ik toch besloten om die afspraak in december te laten staan en niet in oktober een extra controle te laten uitvoeren. Want wat heb ik eraan om te weten, dat de marker eventueel weer gestegen is? We laten toch niets doen, tenzij ik meer klachten krijg, of duidelijk wordt dat tumoren weer groter worden. Toen dit net speelde, heb ik er nog wel even over getwijfeld hoor! Maar intussen denk ik er niet meer over na.

Ik voel nog wel geregeld de littekens van binnen, maar verder gaat het goed. Ik ben 2 weken geleden ook weer begonnen met sporten! Uiteraard moet ik mijn buikspieren weer voorzichtig trainen en krijg ik er nog wel spierpijn van, maar het voelt weer heerlijk om mee te kunnen doen!

Wat er verder de afgelopen maanden is gebeurd....

We zijn weer met onze goede vrienden Willem en Merel meegevaren tijdens Sail Amsterdam! Het was een topdag!

Eind augustus is Cees bij mij ingetrokken! We hebben dus veel werk verzet, veel opgeruimd, veel spullen in de opslag etc. Vooral Cees heeft veel moeten sjouwen, omdat ik niets mocht tillen.... Ik heb in mijn woning, ruimte moeten maken in mijn kasten voor Cees zijn kleding, spullen etc. Dat is allemaal gelukt en we hebben het erg gezellig! Remy, Cees zijn jongste zoon, hebben we, naar het leegstande appartementje van mijn vader verhuisd. Dit is een mooie tijdelijke oplossing. Intussen zoeken we verder naar een nieuwe woning, waar we weer met zijn drietjes kunnen gaan wonen. We gaan geregeld iets bezichtigen, maar we hebben ons droomhuis of -appartement nog niet gevonden. Mijn woning staat ook nog te koop. Ik krijg geregeld een bezichtiging, en iedereen vindt het prachtig, maar helaas vaak ook te klein... Ik wacht dus nog op de geschikte koper!

Eind september zijn we lekker een week naar Kreta geweest! Naar onze heerlijke relaxplek in de bergen, niet ver van Heraklion. We zijn er echt tot rust gekomen! Lekker van de zon genoten, gelezen, gedronken en gegeten, heerlijk!

We hebben ook nog een leuk feestje gevierd! Cees is 55 jaar geworden, we zijn gaan samenwonen en kennen elkaar 5 jaar! Het was super gezellig!

Dus wij gaan weer vol goede moed verder met genieten van het leven en onze zoektocht naar onze toekomstige woning!

Ik houd jullie weer op de hoogte!

Veel liefs,

Marianne