Tumormarker CA125 gestegen naar 401...., maar ik voel me goed!

Lieve lezers,

Ik zou jullie in juni op de hoogte houden van mijn laatste controle. Zoals je merkt, heb ik me daaraan niet gehouden... Sorry!! De zomer was te lekker om achter de laptop te kruipen... Maar nu de Herfst zijn intrede heeft gedaan, is het er een prima moment voor!!


Mijn tumormarker is na 1 jaar daling, weer gestegen. In juni stond het op 401.  Het eerste moment, dat je dat hoort, is natuurlijk teleurstellend... Nu denk ik, het is jammer, maar ik maak me er niet meer druk over! Ik voel me goed en fit en dat is het belangrijkste!
Misschien is mijn lijf intussen gewend geraakt aan een suikerarm dieet? Ik heb geen idee, maar wat maakt het ook uit? Ik krijg toch geen antwoord op het waarom?
Ik blijf uiteraard gezond eten en blijf lekker bewegen. Dat is wat ik zelf in de hand heb en waarvan ik echt denk, dat ik me daarom fit voel! Dinsdagavond ga ik bijvoorbeeld lekker naar Jazzdance! Daar word ik zó blij van!!
Verder geniet ik van iedere dag, samen met mijn lieve Cees! Dankzij hem, heb ik alle reden om positief te blijven en volop van het leven te genieten!

We hebben een heerlijke zomer gehad! Even een paar highlights: In mei hadden we weer een geweldige vakantie in Portugal! Dat voelt voor ons als thuiskomen! In juli zijn we door onze goede vrienden Merel en Willem uitgenodigd voor een heel weekend 25 man in een huis in Drente! Merel is 55 geworden en Willem 60, dus dat was een mooie gelegenheid om met alle vrienden en familie te vieren! Het was een super gezellig weekend!

In augustus is mijn neef Tony met zijn vrouw Kathie (uit Australië) in Nederland geweest! We hebben o.a. een heel leuk en gezellig familie etentje gehad. Het was super om ze weer te zien!

En verder hebben we natuurlijk het strand voor de deur! Ik heb genoten van het strand, maar ook heerlijk in onze tuin gezeten!

Heel recentelijk zijn we een paar dagen in Saarburg, Duitsland geweest! Het was heerlijk! Wat een leuk plaatsje en wat prachtige omgeving!

Dus je begrijpt.... , met zoveel leuke en gezellige dingen op mijn pad, blijft er niet genoeg energie of inspiratie over om achter mijn laptop te kruipen....

Mijn volgende controle is pas volgend jaar januari 2020! Ik vind het wel lekker om niet meer om de 3 maanden die spanning te voelen. En naarmate ik langer in deze situatie leef, kan ik er steeds beter mee om gaan. Ik hoop nog heel lang het medische wonder te
blijven!!!

Ik wens alle lotgenoten heel veel kracht, sterkte en beterschap! Kijk naar mij, houd hoop! Soms loopt het anders dan je verwacht!
Mijn grote voorbeeld is Bibian Mentel! Zij blijft, ondanks alles, gewoon doorgaan!
Onvoorstelbaar, dat ze een paar weken na haar laatste operatie, besloot om mee te doen aan Dancing with the Stars! En ze doet het geweldig vanuit haar rolstoel! Denk in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden!

Pluk de dag!!

Lieve groeten,

Marianne

Bijna vakantie!!

 Lieve lezers,

Eindelijk weer een berichtje van mij....  Dankzij een lotgenoot die me stalkt, ben ik eindelijk weer eens achter de laptop gekropen...! Haha, grapje hoor wijffie ;-)!

Ik zie in de statistieken, dat vooral veel lotgenoten mijn blog weten te vinden! Soms voel ik mij schuldig dat ik zo lang niets van me laat horen...., maar ik blijf zeggen, geen bericht is goed bericht!

In mijn laatste blog van 9 januari, schreef ik dat ik een week voor Kerst 57 jaar ben geworden en hoe bijzonder dat is na de diagnose eierstokkanker eind 2000!!
Het wrange voorval wil, dat ik gisteren las dat Jozan, een lotgenoot van onze (besloten) Facebook groep, op 57 jarige leeftijd is overleden....  Ze stuurde ons 1 april een berichtje dat ze werd opgenomen in een hospice en dat ze aan het laatste stukje van haar leven was begonnen...
Helaas is dus weer een lotgenoot, veel te jong overleden....Ik wens alle familie en dierbaren veel sterkte met dit tragische verlies.

Het blijft confronterend om mee te maken... Volgens de statistieken, had ik er ook allang niet meer moeten zijn! Maar ik ben er nog steeds!! En hóe! Soms zijn er écht uitzonderingen op de regel!!

Ik ga nu al ruim 1 jaar suiker- en alcohol-loos door het leven! En dat bevalt me goed! De 15 kilo's zijn er nog steeds vanaf en mijn vetpercentage is ook enorm gedaald! Ik voel me fit en sport 3 keer per week! Ik weet dat het voor heel veel mensen een enorme opgave kan zijn, omdat ze niet zonder zoetigheid of een wijntje kunnen. Maar het kost mij écht geen moeite! Mijn motivatie is om langer te leven, dus dan kost het geen moeite! Ik heb evengoed een gezellig leven en geniet van iedere dag! Als ik goede muziek hoor, wil ik dansen, daar heb ik nooit drank voor nodig gehad, haha! Met Jazzdance hebben we behalve lekkere beweging ook enorm veel lol! Dat is écht goed voor mijn gezondheid! En ik zorg dat ik geen stress heb! Doseren is het toverwoord!

Heel soms neem ik nog wel eens iets lekkers hoor! Met Koningsdag heb ik een oranje tompouce gegeten! Gewoon omdat ik er écht zin in had! Ik neem er dan wel één van een banketbakker en geniet er extra van! Maar ik ben me er ook van bewust dat de suiker mijn tumoren kan aanwakkeren...! Ik weet dat dit wetenschappelijk niet bewezen is en ik durf niet te beweren, dat het voor iedereen effect zal hebben, maar in mijn geval, is mijn CA125 tumormarker in een dalende lijn!
Ik heb de afgelopen jaren, telkens 3 maandelijkse controles gehad. Nu heb ik weer een halfjaarlijkse controle, omdat het goed gaat! In juni zal ik horen hoe mijn marker ervoor staat! Ik ben benieuwd! Uiteraard zal ik het jullie laten weten.

Ik heb met mijn oncoloog afgesproken om geen scan te laten maken totdat ik klachten krijg. Als ik me blijf voelen, zoals ik me nu voel, dan word ik eerlijk gezegd ook niet meer nerveus van die nog steeds te hoge tumormarker!
Dat komt omdat ik intussen alweer 5 jaar met uitzaaiingen in mijn buik leef, sinds de laatste debulking operatie in 2014! Naarmate de tijd vordert, word ik steeds relaxter met het feit, dat ik hiermee leef! En dat geldt gelukkig ook voor mijn schatje, Cees!

Het is natuurlijk alweer een paar maanden geleden, maar wil toch nog even delen, dat we in februari zijn gaan skiën in Oostenrijk! Na 2 jaar niet geweest te zijn, was het ook wel weer lekker om mee te maken! Onze jongens en "schoondochter" waren er ook bij, dus dat was super gezellig! We waren met onze vrienden Frank en Angelique en hun kinderen. We troffen het in de mooiste week ooit! Er was heel veel sneeuw gevallen en we hadden volop zon! Mooier kon niet!

En nu staan we weer aan de vooravond van onze vakantie naar Portugal! We gaan over een paar dagen weer naar ons vertrouwde plekje bij Tavira. Heerlijk! We kijken er naar uit!

Dus er valt van mijn kant niets te klagen....

Ik wens alle lotgenoten veel kracht, sterkte, beterschap en hoop!

In juni horen jullie weer van me!

Lieve groetjes,

Marianne

Tumormarker CA125 weer iets gezakt: nu 357!

Lieve lotgenoten en andere lezers,

Allereerst nog de allerbeste wensen voor 2019!!!!

Eindelijk weer een berichtje van mij! Jeetje, wat vliegt de tijd!!


Het gaat heel erg goed met me! Zoals ik in de kop schrijf, is mijn tumormarker weer gezakt!! Ik ben intussen 15 kilo kwijt, wat er natuurlijk ook voor zorgt, dat ik me goed voel! Tijdens de Feestdagen heb ik af en toe wel gezondigd.... Dat is misschien de reden, dat mijn tumormarker dit keer niet zoveel gezakt is, als de laatste 2 keer, maar het feit blijft, dat het tóch weer gezakt is, zónder medicatie!!! Dus fantastisch nieuws! Ik hoop in de toekomst weer een keer onder de grens van 25 te komen....!

Ik blijf dus gezond eten (zonder toegevoegde suikers) en bewegen! Behalve 2x per week sporten (les voor 55+ en Essentrics), ben ik in oktober ook weer met Jazz dance begonnen! Dat heb ik vroeger ook gedaan en het is superleuk om te doen! Ik word er écht heel erg blij van!

Een week voor Kerst heb ik, samen met Cees, mijn 57e verjaardag gevierd! Ieder jaar is voor mij weer een bijzonder jaar! Vooral lotgenoten zullen dat gevoel herkennen!

De regelmaat keert nu weer terug....
We hebben gezellige Kerstdagen gehad. Eerste Kerstdag kwamen onze jongens Roeben en Remy, Cees zijn moeder en z'n broer met zijn vrouw en hun 2 zoons bij ons eten! Heerlijk om die traditie ieder jaar weer voort te zetten! Tweede Kerstdag kwam mijn zus met haar man bij ons brunchen! Dat was ook weer heel erg gezellig! Oud en nieuw, hebben we lekker samen doorgebracht! Het was al druk genoeg geweest met al die dagen, daarom vonden we het heerlijk om samen thuis te blijven!

In 2019 ben ik mijn 19e jaar, na diagnose eierstokkanker ingegaan! Dat had ik jaren geleden niet kunnen bedenken....
Wij blijven genieten van het leven en ván en met elkaar!!!

Carpe Diem!

Veel liefs, Marianne