Zo'n gevleugelde uitspraak die we allemaal tegen elkaar zeggen en die ik iedereen natuurlijk ook wens!!! Maar voor mij (en voor veel lotgenoten) heeft deze uitspraak echt veel betekenis! Want de allerbeste wens zou natuurlijk zijn; kankervrij worden! Helaas is dat een utopie... Dan maar hopen, dat het zo lang mogelijk stabiel blijft en dat ik me goed blijf voelen! In december heb ik mijn controle bij de oncoloog weer gehad. Mijn marker is weer gestaag aan het stijgen. Van net rond de grens 31, is het nu naar 47 gestegen. Ik voel de laatste tijd ook steeds vaker allerlei dingen in mijn buik en in mijn zij. Dan weer steken (ook na het plassen), dan weer een "raar" gevoel, maar gelukkig niet continue. Dat klopt, voor mijn gevoel, dus met die stijgende marker. Maar zolang ik me toch nog goed voel, gaan we niets ondernemen. Ik mag altijd mijn oncoloog bellen, als ik iets niet vertrouw, dus dat is wel een geruststellende gedachte! In mei heb ik mijn volgende controle, dus tot die tijd hoef ik niet naar het ziekenhuis, wat ook wel weer prettig is.
Gelukkig heb ik voldoende afleiding, want Cees en ik hebben een nieuwe woning gekocht! Dat kan dus ineens snel gaan! Het is een appartement op de begane grond van een kleinschalig complex, in het centrum van Zandvoort. Met een eigen voordeur en opgang, dus we hebben niets met een lift of galerij te maken. Met een tuintje voor en een tuin achter en 100 vierkante meter woonoppervlak! Het is zeer netjes onderhouden, maar wij willen het uiteraard naar onze smaak gaan inrichten. Cees was rondom Kerst vrij, dus we hebben onze tijd nuttig besteed met het uitzoeken van keukens en badkamers etc. De keuken en een badkamermeubel hebben we vlak voor oudjaar besteld! Als de financiering tijdig rondkomt, dan krijgen we 1 februari a.s. de sleutel! Daar kijken we enorm naar uit!
Morgen komt de keukenfirma de keuken inmeten en vrijdag komt een loodgieter kijken. In verband met de lange levertijden, moest dit alvast gebeuren. We krijgen toegang tot de woning via de makelaar. We hopen eind maart of uiterlijk begin april te kunnen verhuizen.
En dan hoop ik helemaal dat die tumormarker (of eigenlijk de tumoren...) van mij zich koest houdt, want dan willen we nog heel lang van ons Paleisje kunnen genieten!!!
Mijn woning is nog niet verkocht. We hebben er, de laatste maanden, ook weinig aandacht aan geschonken en dat ook met de makelaar besproken. We willen medio februari/maart, via advertenties etc., weer meer publiciteit genereren. Dan komt er hopelijk in het voorjaar of van de zomer een koper voorbij....!
Behalve met woning inrichting, ben ik ook weer volop aan het sporten! Op die manier probeer ik mijn conditie goed op peil te houden!
En daarnaast hebben mijn zus en ik ook de zorg voor onze vader. Ook al zit hij in een verzorgingshuis, er is altijd wel iets aan de hand... En dat kost ook de nodige tijd en aandacht. Gisteren was ik nog bij hem, omdat hij mij belde dat er een nieuwjaarsreceptie in het huis was. Er kwam ook een zangeres optreden en daar geniet hij volop van! Lekker meezingen met bekende liedjes en het liefst ook dansen, maar helaas heeft hij ontzettend veel last van rugpijn. We hebben toch nog 1x gedanst! Als hij geniet, krijg ik daar ook een goed gevoel van!
Cees en ik gaan ook wekelijks langs bij mijn schoonmoeder. Zij is net als mijn vader ook 86 jaar en ook niet meer zo mobiel. Maar zij woont nog geheel zelfstandig en is ook geestelijk nog helemaal top! Dus dat is wel heel erg fijn! Dus zoals altijd, verveel ik me niet... haha!
Tot zover dus het laatste nieuws! Als ik weer iets nieuws te melden heb, dan zet ik dat weer in mijn blog!
Veel liefs,
Marianne
