vrijdag 23 augustus 2013

"Even bijpraten..."

Lieve allemaal!
Eindelijk weer een bericht van mij! En omdat het al een tijd geleden is, zou ik zeggen; pak en stoel en ga erbij zitten ;-)...

Mijn laptop (ik moet nog steeds een nieuwe kopen), accepteert de verouderde versie voor blogger.com kennelijk niet meer... Ik kan er ook niet "zomaar" een update van maken, want dan ben ik waarschijnlijk de oude blog berichten kwijt. Daardoor lukte het me al een paar keer niet om mn blog bij te werken!
Gelukkig heb ik een smartphone die zich daar niets van aantrekt ;-)! En de uitvinder van "swype" ben ik dankbaar!

Het goede nieuws had ik al kort gecommuniceerd, maar het is belangrijk genoeg om dat nog maar een keer te zeggen; mijn tumor marker was van 82 naar 70 gezakt! Ik had door de stress van de afgelopen maanden verwacht dat het zou stijgen... De oncoloog was ook oprecht blij! Zij had ook het idee dat het nu een stijgende lijn zou laten zien... Ook omdat die klier in mijn hals niet meer verdwijnt. Hij wordt (nog) niet groter gelukkig!
In november laat ik weer bloed prikken en krijg dan 1 week later weer de uitslag. Ik moet zeggen dat ik wel steeds meer begin te wennen aan het idee dat ik met "chronische" kanker leef. Zo zal het, denk ik, in de toekomst ook voor veel mensen zijn als de, op persoonlijk DNA toegespitste medicatie toegediend gaat worden.

Het is alweer ca. 5 weken geleden dat ik het laatste bericht schreef las ik, want mijn vader was net verhuisd (17 juli).
En wat is er weer een hoop gebeurt... Met mijn vader gaat het goed. Hij is erg blij met zijn eigen kamer, die gezellig met zijn eigen spullen is ingericht! En ook met zijn eigen toilet en badkamer, wat ik me kan voorstellen! En wij zitten dichterbij, dus dat is voor ons ook prettig.

Woensdag 21/8 was ik met mijn moeder naar het ziekenhuis, voor haar controle. De kuur lijkt aan te slaan, ze voelt zich redelijk goed. Ze heeft wel 2x per dag thuiszorg en kan niet zonder rollator. Aansluitend hadden we een evaluatie gesprek over mn vader in het Huis in de duinen. Gisteren heb ik mijn moeder weer naar het ziekenhuis gebracht voor de (4e van de nieuwe serie) chemo kuur. De protocollen waren aangepast, waardoor ze van 9.30 tot 13 uur bezig was i.p.v tot ca. 16.30 uur. Ik heb even een boodschap tussendoor gehaald en ben verder bij haar gebleven om haar daarna weer naar huis te brengen.

Ik heb een paar weken geleden tegen m'n moeder gezegd dat het me teveel werd om alles te blijven doen. Ik voelde echt dat ik te lang over mijn grenzen ben gegaan. Het is een behoorlijk heftig halfjaar geweest met 4 ziekenhuis opnames van mijn moeder, buiten de afspraken om bij de oncoloog en chemo opnames. Vele instanties waar je mee te maken hebt, dus ook op de hoogte moet houden etc. Mn pa 2x verhuisd, administratie doen, boodschappen etc. Dan hebben we ook nog met de verhuur van een appartement van mijn moeder te maken...
Tel daarbij mijn eigen afspraken in het VU, fysiotherapie, 18x naar de tandarts, met vervelende ingrepen en complicaties en niet te vergeten het ontbinden van mijn arbeidscontract, bij op... Al met al, het is teveel! Ik doe nu het hoognodige en probeer meer aan mijzelf te denken. Gelukkig doen mijn zus en zwager ook veel.

25 juli was ik bij Endo&Zo voor een ruim 2 uur durende wortelkanaal behandeling! Er zijn 10 foto's en een CTscan gemaakt.  Het ging erg zorgvuldig, maar het was ook vreselijk omdat je al die tijd met een klem in je mond ligt en verkrampt wordt. Het was ondanks de verdoving deels pijnlijk, omdat er een ontsteking bleek te zitten....Achteraf blijkt er ook in deze kies een breuk te zitten! Het is dus nog niet zeker of een brug gaat lukken. Op de foto's kon je goed alle losse stukjes kunst bot zien zitten, die waren ingebracht i.v.m. de (inmiddels weer verwijderde) implantaten. Ik verlies af en toe nog wat stukjes bot.  Die fistel zit er daardoor nog, omdat mijn lijf dat kunstbot niet accepteert.
5 aug. was ik voor controle bij mijn eigen tandarts. Begin oktober moet ik weer terug komen, dan zien we weer verder! 6 aug was ik bij de mondhygiëniste, dus voorlopig ben ik weer even klaar met de tandarts!

Roeben (Cees zijn oudste zoon), was van 9 tot  16 augustus met zijn moeder op vakantie naar Malta. Cees heeft toen ook vrij genomen, zodat we samen er even tussenuit konden om bij te tanken! Cees heeft het erg druk op zijn werk en moet ook steeds mijn verhalen aanhoren... We zijn lekker en paar dagen naar een wellnesscentrum geweest en zijn daar heerlijk van bijgekomen! Dat was ook om te vieren dat we 3 jaar samen zijn!
De zomer houdt ook lekker aan, dus hebben we ook heerlijk in de tuin gelegen en niets gedaan!

In de afgelopen weken heb ik ook nog een paar gezellige afspraken met vrienden/vriendinnen en familie gehad. Dus dat zijn ook de leuke dingen in het leven! Vooral met dit mooie weer, waarbij je veel in de tuin kunt eten!

Zaterdag a.s. zijn we door vrienden uitgenodigd om naar van Velzen in Caprera te gaan! Daar kijken we weer naar uit!

Ik wens iedereen een heel fijn en zonnig weekend!
"Carpe diem"

Liefs,
Marianne
Xxx