Uitslag Petscan 12 maart 2014

Lieve allemaal,


Bedankt weer voor jullie lieve reacties en medeleven!

Gisteren was ik wat gespannen voor de uitslag.... Cees ook, maar ik was ook weer niet, heel erg nerveus! Ik had namelijk verwacht dat er nieuwe uitzaaiingen te zien zouden zijn, vanwege mijn klachten en de oplopende tumormarker. Ik was dus voorbereid.

De uitslag van de PET/CT-scan was als volgt: Er is een nieuwe plek zichtbaar (t.o.v. de scan van 2012), achterin het kleine bekken, van 25x37 mm. Dat verklaart dus de oplopende marker naar 163!
Daarnaast is er een vage plek op, naast of in de lever te zien. Om zeker te weten hoe dat zit en wat het precies is, zal verder onderzoek nodig zijn (MRI-scan). De radiologen zagen ook iets dubieus op de CT, maar niet op de PET-scan (het is een gecombineerd apparaat, waar ik doorheen ben gegaan). Die dubieuze plek zit in mijn dikke darm aan de rechterkant (daar heb ik ook vaak last van) en lijkt op een verdikking. Om zeker te weten wat het is, krijg ik 4 april een darmonderzoek (coloscopie). De klieren met uitzaaiingen die al sinds 2009 op de scan zichtbaar zijn, lijken weinig veranderd te zijn! Dat is bijzonder, omdat meestal bij een recidief, de groei veel sneller gaat.

Gek genoeg, was ik ondanks het slechte nieuws, ook opgelucht! Ik had namelijk verwacht, dat ik ook iets in of op mijn linkerlong zou hebben, omdat ik daar vaak last van heb, maar dat zat er gelukkig niet!

Het was weer fijn dat Cees er bij was, want hij vraagt ook altijd van alles en gelukkig neemt mijn oncoloog daar ook alle tijd voor. Niet dat ik zelf niet mondig genoeg ben, maar als ontvanger van het slechte nieuws, ben ik soms wel "lam geslagen" en vergeet daardoor dingen te vragen. Cees vroeg o.a. of die klier in mijn hals, die ik al heel lang voel, zichtbaar was op de scan. Dat bleek niet het geval te zijn. Het is waarschijnlijk te klein. Ik voel het ook niet groter worden, maar het verdwijnt ook niet. Voor overige behandel mogelijkheden, is het wel belangrijk om te weten, of daar uitzaaiingen in zitten. Daarom wordt er 20 maart a.s. een echo-geleide punctie van gemaakt.

Dus voorlopig moet ik eerst verder onderzocht worden om dingen helder te krijgen en daarop kan dan weer het behandelplan worden afgestemd. De oncoloog, had nog geen haast om direct met chemokuren te starten. Dus hopelijk kan het nog, tot na de zomer, uitgesteld worden. Mijn tumormarker blijven we volgen, omdat bij mij bewezen is, dat het een heel goede graadmeter is!

Afhankelijk van de uitslag van het darmonderzoek, de lever en lymfeklier in mijn hals, zijn er behalve chemo kuren, eventueel nog meer mogelijkheden voor behandeling. Bijvoorbeeld radiotherapie of toch een operatie! Misschien kan men met het oog, alles wegnemen, zodat mijn levensverwachting beter wordt!

Volgens mijn oncoloog ben ik echt een uitzondering! Sowieso, omdat ik 13 jaar na de eerste constatering van eierstokkanker er nog ben, maar ook door de langzame groei bij een recidief! Het blijft ongeneselijk, maar niet onbehandelbaar! Dus dat zorgt ervoor, dat ik hopelijk nog een aantal jaren verder kan! Daar gaan we ook volop voor!

Ik ben nu uiteindelijk, zonder behandeling, alweer twee jaar verder! Soms is het geestelijk best lastig om mee om te gaan, maar dat zet ik dan maar snel opzij en probeer zoveel mogelijk te genieten!
Het zijn vooral de simpele dingen in het leven; de zon, de bomen die nu weer uitlopen, het strand, lekker eten, vakanties, lieve mensen om me heen en vooral van en met Ceessie natuurlijk!

Medio april, hoop ik de uitslagen met jullie te delen.

Tot die tijd; Carpe Diem!

Liefs,

Marianne