Tumor marker loopt op... 82.

Lieve allemaal,

Vandaag was ik bij de oncoloog en hoorde dat mijn tumormarker opgelopen is van 68 naar 82... Dat is natuurlijk vervelend, maar ik had het ook een beetje verwacht. Ik voel namelijk al een week of zes, een klier in mijn hals, die niet meer weggaat. Verder voel ik geen wijzigingen in mijn lijf. Dat blijft allemaal gelijk, qua pijntjes en vermoeidheid etc. Dus dat is dan ook weer positief te noemen. We hebben besloten om, na de vakantie van mijn oncoloog, 12 augustus, weer een controle moment te hebben. Ik laat een week eerder dan weer bloed prikken. Omdat de marker bij mij nogal schommelt, hebben we liever eerst nog een keer een meet moment van mijn tumor marker, voordat we evt. een PETscan laten maken. Afhankelijk van de hoogte van de tumor marker op 12 augustus, kijken we dan wat we beslissen te doen; wel of niet een scan laten maken.

De uitslag van de CTscan van mijn moeder was helaas niet zo best. De 4 chemokuren, zijn niet aangeslagen. De tumoren waren niet kleiner, 2 zelfs iets groter en 1 nieuwe erbij in haar nekwervel.... Ze is donderdag begonnen met een nieuwe chemokuur. Een combinatie van een infuus en pillen. De eerste paar dagen voelde ze zich nog goed, maar sinds vandaag ligt ze ziek in bed misselijk, lamlendig en aan de diaree. Dat is een bijwerking van deze kuur. Hopelijk duurt dat niet al te lang...

Ik wil met leuk nieuws eindigen! Mijn afscheids feestje (14 juni jl.) was, dankzij mijn leuke collega's en de zon die scheen, ontzettend leuk (zie foto van een kleine selectie leuke collega's)! We hebben het op het strand, bij Beachclub 10, gevierd en konden de hele middag en avond buiten zitten! Een paar collega's, Anita en Stephanie, hadden de boel versierd, met heel veel leuke foto's van leuke uitjes! Ook hing mijn foto op diverse verkeerspalen, op borden op de rotonde etc. Dus iedereen wist dat ik Sanoma ging verlaten, haha! En Anita en Stephanie, hadden natuurlijk de grootste lol, met hun versierkunsten!

Ik ben ontzettend verwend! Na een mooie speech van mijn manager Joost, kreeg ik weer een prachtig boeket, diverse prachtige cadeau's en een cadeaubon t.w.v. € 150,- voor de aanschaf van een nieuwe laptop! Want daar ben ik echt aan toe. Dus die ga ik binnenkort uitzoeken! En ik kreeg een ontzettend leuk fotoboek, met allerlei leuke foto's van leuke uitjes en iedereen had er iets liefs in geschreven! Ik ben er ontzettend blij mee en zal er geregeld in kijken! Wat een mooie herinnering aan een mooie tijd!

Bedankt weer voor jullie lieve berichtjes die ik via mijn blog of op andere wijze binnen krijg! Dat doet me goed!

Ik houd jullie weer op de hoogte!

Pluk de dag!!!

Liefs,

Marianne
XXX

Na 35 jaar trouwe dienst, niet meer werkzaam bij Sanoma (vh V.N.U.)

Wat kan er toch een hoop gebeuren in 3 weken tijd...

Ik heb donderdag 30 mei 2013, m'n beeindigings overeenkomst getekend! Ik was al maandenlang bezig met dit proces... Het re-integreren, lukte me steeds minder naarmate de situatie met mijn moeder ernstiger werd. Ik kan mijn energie maar 1x inzetten en daarom heb ik in goed overleg met mijn werkgever besloten, om het dienstverband per 1 juni te beeindigen.
Dat is natuurlijk een heel proces, na 35 jaar bij dezelfde werkgever gewerkt te hebben! Als je bedenkt dat ik pas 16 jaar was (mijn eerste baan na school), toen ik bij Medianet (V.N.U.) begon. Ik ben via klantenservice, bedrijfsbureau bladenmannen, MediaShop, marketing Wonen en marketing Nouveau bij afdeling Inkoop (huidig supply chain management) terecht gekomen. Ik ben gedurende die tijd, volwassen geworden, heb me ontwikkeld, diverse opleidingen cursussen gevolgd etc.
Ik heb er met veel plezier gewerkt, want het is een leuk dynamisch bedrijf en wie houdt er nu niet van tijdschriften? Het is emotioneel om na zoveel jaar ermee te moeten stoppen, ook al weet ik dat het beter voor me is. Ik heb de 30e een mooi boeket gekregen en vond het vooral moeilijk om voor het laatst het pand uit te gaan, wetend dat je er nooit meer zult komen...
Vrijdag 14 juni a.s., krijg ik nog een afscheidsdiner. Daarna voelt het voor mij pas echt definitief en zal ik er ook meer rust door krijgen.

In de afgelopen weken, ben ik natuurlijk ;-), ook weer bij de tandarts geweest! 1x om de 2e implantaat te laten verwijderen en 1x om de hechtingen te laten verwijderen. En ik ben naar een tandarts bij de ACTA/VU geweest, i.v.m. die zenuwbehandeling van mijn achterste kies. Ik heb besloten om er voorlopig nog maar niets aan te laten doen. Het idee van een leerling endodontoloog (gespecialiseerd in wortelkanaalbehandelingen), sprak me ook niet zo aan, omdat bij mij alles mis gaat. En ik heb nog steeds 1 fistel zitten, ondanks het verwijderen van de implantaat ruim 2 weken geleden... Ik vraag me nog steeds af, of dat ding nog vanzelf gaat verdwijnen!

Ook heb ik weer afscheid moeten nemen...1 juni overleed een oom van Cees. Hij had al 3 jaar parkinson en is 79 jaar geworden, 6 juni zijn we naar de crematie geweest. Op diezelfde dag, overleed ook een oud Medianet collega; Jos van Helvoirt. Hij is 65 jaar geworden. Bij hem werd nog geen jaar geleden kanker ontdekt in een uitgezaaid stadium. Helaas was het zo agressief, dat er niet veel meer aan te doen was. Ik kon het helaas, na alles wat ik al meemaakte de afgelopen weken, niet meer opbrengen om daar naar toe te gaan. Soms is het lastig om aan mijzelf te denken... Maar nu moest ik deze moeilijke beslissing nemen en heb de familie een mooie kaart gestuurd.

Verder ben ik ook weer met mijn moeder meegeweest om bloed te prikken in het ziekenhuis en ook voor de chemokuur (nr.3). Mijn zus haalt haar dan eind van de dag weer op. Ze heeft de kuur goed doorstaan, maar ze blijft heel erg kortademig. Ze kan maar een paar stappen zetten, maar verder oogt ze nog ontzettend energiek, echt onvoorstelbaar. Vorige week wilde ze tuinplanten hebben en zijn we naar een tuincentrum gereden en heb ik vervolgens alles geplant. In het weekend zorgen mijn zus of ik dat mijn vader opgehaald wordt in het verzorgingshuis in Haarlem, zodat hij bij mijn moeder thuis kan zijn. Een van ons brengt hem dan ook 's avonds na het eten weer terug. Gelukkig gaat hij zonder tegenspraak mee terug en heeft de situatie aanvaard.
Woensdag moet mijn moeder weer bloed laten prikken en krijgt ze een scan (na 3 chemokuren). Mijn zus en zwager gaan met haar mee. Volgende week de uitslag, dus dat is spannend.

Zaterdag was ik na alles, ontzettend aan ontspanning toe! We hebben heerlijk van de zon genoten. Lekker op een bedje in de tuin gelegen en zijn echt tot rust gekomen! We zijn 's avonds op het strand gaan eten en hebben genoten van de ondergaande zon!

Volgende week moet ik zelf ook weer bloed laten prikken en de 24e weer naar de oncoloog voor de uitslag. Dat is dus ook weer spannend!

Uiteraard houd ik jullie op de hoogte!

"Pluk de dag"!

Liefs,

Marianne