De PICC-lijn is geplaatst!!

Lieve allemaal,

Gisteren moest ik alweer vroeg in het Vumc zijn, voor het plaatsen van een Picc-lijn in mijn bovenarm. Een Picc-lijn (Perifeer Ingebrachte Centraal Veneuze Catheter) is een centraal infuus dat in de ader van je bovenarm wordt geplaatst. Het uiteinde van de lijn komt in de grote holle ader in de borstkas, net boven het hart. De lijn kan gebruikt worden voor het toedienen van medicijnen en voor het aftappen van bloed. Ik hoef nu dus niet meer met die vervelende dikke infuusnaalden lek geprikt te worden.

Ik moest me eerst melden op de oncologische verpleegafdeling, waar ik vorige keer opgenomen ben geweest. Ik kreeg een doos mee, met alle materialen voor de Picc-lijn en ging daarmee 1 etage naar beneden. Daar werd ik ontvangen door een radioloog en een assistent in de "leukefarese kamer", waar alles heel steriel is. De radioloog liet zien hoe de picc-lijn eruit zag. Het is een heel dun flexibel slangetje, wat naar binnen gaat en aan het uiteinde zitten 2 buisjes, lumen genaamd. Ik had niet verwacht dat het zó ongelofelijk dun was...!
Ik moest op een bed liggen met mijn arm gestrekt. De radioloog, ging eerst met een echo-apparaat kijken of ze een goede ader kon vinden aan de binnenkant van mijn bovenarm. Ik kon meekijken en zag duidelijk de slagader bewegen en de gewone ader niet. Toen ze had bepaald in welke ader de picc-lijn zou komen, kreeg ik een mutsje op en een mondkapje en werd onder steriele doeken gelegd. De radioloog en de assistent, trokken een operatiejas aan en deden ook een mutsje, mondkapje en handschoenen aan.
Weer werd het echo-apparaat erop gezet en toen kreeg ik een injectie met verdoving. Dat soort prikken zijn best pijnlijk, maar ik ben natuurlijk wel wat gewend...., dus gewoon maar even de kiezen op elkaar! Toen ging ze het slangetje naar binnen brengen en zei, dat ze ergens tegenaan kwam...! Ik zei, dat ik dat ook voelde! Ze vroeg wát en wáár ik het voelde. Dat was natuurlijk lastig uitleggen, als je de plek niet kunt aanwijzen, omdat je onder steriele doeken ligt...! Maar ik deed een poging; volgens mij ben je ongeveer boven mijn elleboog erin gegaan. Ik voel iets van binnen ergens tegenaan duwen in de richting naar boven! Dat ging dus niet goed, dus het slangetje moest er weer uit. Ze moest het nu op een iets hogere plek, proberen. Helaas moest ik daarvoor opnieuw een injectie krijgen om plaatselijk te verdoven. Deze 2e prik deed gelukkig minder pijn als de eerste. Dit keer zat het slangetje er heel snel in. Ik keek op de klok; ik was om 9 uur binnengekomen en om 9.30 uur klaar! Ik kreeg een identiteitsbewijs van de picc-lijn mee, die ik altijd bij me moet dragen! Die kan dus ook in mijn portemonnee, bij mijn allergie paspoort!


Na de  ingreep ging ik weer terug naar afd. oncologie en werd ik door een begeleider opgehaald om naar radiologie te lopen om een röntgenfoto te laten maken. Op deze foto gaan ze kijken of de lijn goed zit. Bij terugkomst op de oncologie afdeling, heeft een verpleegkundige bloed afgetapt vanuit de picc-lijn. Er hangen 2 buisjes/"lumen" uit. De eerste die ze probeerde, kwam geen bloed uit....  Ik zag mijn geest al dwalen..., ,het zal toch niet waar zijn, dat het niet goed zit...? Maar dat kwam wel vaker voor vertelde de verpleegkundige, dus ik hoefde me geen zorgen te maken. Ze probeerde het 2e buisje en gelukkig deed die het wel! Maar het bloed liep er niet erg snel uit. Ik moest mijn arm omhoog doen en in mijn arm kuchen...! Dat hielp, omdat je dan druk erop zet! Dat heb ik bij een paar buisjes bloed moeten doen, maar gelukkig is het gelukt.

Ik kreeg ook een grote tas aangereikt met alle verbandmiddelen, spoelmiddelen en o.a. injectiespuiten voor het doorspoelen van de Picc-lijn. De oncologie verpleegkundige heeft daarvoor een afspraak gemaakt bij een thuiszorg organisatie. Zij komen daarvoor 1 x per week bij ons thuis.

Daarna moest ik helaas heel erg lang wachten tot een arts kwam met de uitslag van de röntgenfoto. Ik heb een paar keer gevraagd of ze nog niets hadden gehoord bij de balie, maar ik moest wachten op de uitslag van de arts!

Cees mag vanwege corona het ziekenhuis niet meer in. Hij was dus ook aan het wachten tot hij mij kon ophalen. Hij is in de tussentijd naar een tuincentrum gereden en heeft plantjes en een paar potten gekocht! Gelukkig heeft hij de tijd dus goed kunnen benutten. Ik kon hem gelukkig tussendoor "appen" of bellen, hoe het ging.

Het heeft ruim 1 uur geduurd, voordat de arts kwam vertellen wat de uitslag was....! De lijn hoort via de bovenarm in de ader naar boven te gaan en dan een buiging naar beneden te maken naar je hart. Bij mij liep het slangetje naar boven i.p.v. naar beneden!! Het zal een keer normaal gaan bij mij...!!
Ik blijf een gevalletje apart, of zoals een vriendin zei, heel bijzonder en uniek!

Maar ja, wat nu?? De arts zei, dat ik flink moest bewegen! Wandelen en/of springen en dan de dag erna weer terugkomen voor een nieuwe röntgenfoto. Dan zou het wel afgebogen kunnen zijn door de beweging!!! Ik geloofde er niets van, maar goed..., een arts zal het wel weten!

We hadden nieuwe plantjes, dus we zijn lekker gaan tuinieren. Vegen, bukken tillen, neerzetten etc., dat leek me al behoorlijk wat beweging! We zijn ook nog een rondje gaan lopen en in de avond heb ik nog met een pittig online sportlesje meegedaan! Dat moest voldoende zijn leek me.

Vanmorgen moest ik om 9.30 uur in het VU zijn voor de röntgenfoto. Toen weer naar afd. oncologie om de uitslag van dezelfde arts te horen! Het ging gelukkig allemaal heel erg rap vandaag! En wat denk je? Het heeft geholpen!! Het is echt bizar, maar het slangetje zit nu goed!!!

Dus morgen ben ik helemaal klaar voor kuur nummer 2. Vanavond neem ik 10mg Dexamethason in, ter voorbereiding.
Morgen heb ik voor het eerst sinds tijden weer een afspraak met mijn eigen oncoloog. Zij is lange tijd door ziekte, uit de roulatie geweest. Ze had een geweldige vervangster, maar ik vind het ook heel fijn om haar weer te zien en te spreken! Voor het eerst zal Cees er niet bij zijn, maar we kunnen wel video-bellen, zodat hij tóch bij het gesprek aanwezig kan zijn en ook eventueel vragen kan stellen. Aansluitend heb ik dan vanaf 9.45 uur de chemokuur op de dagbehandeling. Dat zal ongeveer 2,5 uur duren. Daarna kan Cees me weer ophalen.

Ik ben vandaag gebeld door de thuiszorg organisatie. Zij komen de dag na Pasen, 14 april voor het eerst bij ons langs voor een intake-gesprek en uiteraard om de Picc-lijn door te spoelen.
Mijn huisarts heeft ook gebeld, om te vragen hoe het gaat! Super fijn, dat hij altijd zo betrokken is! Het gaat naar omstandigheden goed! Ik slaap goed, zelfs vannacht met die Picc-lijn in mijn arm. Ik had wel paracetamol ingenomen, omdat het nog gevoelig is bij de insteekopening. Verder gaat het goed. Ik ben nog fit genoeg om online sportlesjes te volgen en te wandelen. Dus niets te klagen!

Het is natuurlijk vreselijk wat er allemaal gebeurt, rondom het corona virus. En het is ook jammer dat Cees niet mee mag, naar afspraken of mee mag tijdens de chemo, maar mag ik dan ook iets positiefs noemen...? Ik rijd in 30 minuten naar het VU! Geen files, genoeg plek in de parkeergarage en je hoeft er nu niet voor te betalen!! Daarnaast is het in het ziekenhuis ook heel erg rustig.... Dat zijn dingen die voor ons nu wel heel prettig zijn!
En dan hebben we ook nog het geluk dat het zulk mooi weer is! We hebben al een aantal dagen lekker in de tuin kunnen genieten!

Ik maak meteen weer van de gelegenheid gebruik, om jullie te bedanken voor alle lieve berichtjes, kaarten en heel veel bloemen! De keukenhof is niet open..., maar mijn huis lijkt de Keukenhof wel! Echt super gezellig!! Ik heb van de week alle bloemen en kaarten bij elkaar gezet voor de foto. Geweldig hoe we verwend worden!! Super lief allemaal! Heel erg bedankt! Dat doet ons ontzettend goed!

Zodra ik weer een beetje ben bijgekomen van de kuur, zal ik mijn blog weer schrijven.

Dus sluit ik af met: Houd afstand, blijf gezond en pluk de dag!!!

Veel liefs,
Marianne