donderdag 18 juli 2013

Het vervolg van enerverende weken... deel 2!


Lieve allemaal,

Het is alweer 2 weken geleden dat ik mijn laatste bericht geschreven heb.
Ik dacht, laat ik beginnen met een leuke familie foto van de verjaardag van m'n pa zijn 84e verjaardag, anders wordt het meteen weer een herhaling van enerverende tijden ;-)...!

Zoals jullie zien, was het mooi weer! Op het raadhuisplein, draaiden dj's lekkere muziek! Mijn vader heeft zelfs nog even staan "housen"! Het feit dat mijn zus en ik niet stil kunnen staan als we muziek horen, blijken we dus echt van onze ouders te hebben! We zijn, na een drankje en een dansje, gezellig uit eten gegaan. Na het eten zijn m'n ouders, zus en zwager naar huis gegaan. Cees en ik zijn op het raadhuisplein bij de dj's blijven "hangen'. Een goede vriend van Cees, Frank werd namelijk om 0.00 uur 50 jaar, dus dat moesten we met elkaar vieren! Het was erg gezellig! We hebben het niet heel erg laat gemaakt, maar het was erg leuk om het op deze bijzondere manier te vieren!

We hebben gelukkig ook nog een dag helemaal voor onszelf gehad! Zondag 7 juli zijn Cees en ik, voor het eerst dit seizoen, samen naar het strand geweest! Het was een heerlijk relaxte dag! Daar waren we ook echt aan toe!

Woensdagochtend (10-7) zijn mijn zus en ik met ma naar het ziekenhuis geweest. Eerst bloedprikken, en 1 uur later, naar de oncoloog. De oncoloog had een verrassende uitslag; mijn moeder bleek een voedselvergiftiging te hebben gehad! Daarom heeft ze 1 week in het ziekenhuis gelegen! Mijn moeder was op de dag waarop ze de vorige chemokuur kreeg, 's avonds uit eten geweest en had rose gebakken kalfslever, gegeten! Waarschijnlijk is dat de boosdoener geweest! Ze schijnt kalfslever, altijd op die wijze, te eten, maar nu haar weerstand laag is, zal dat teveel van het goede geweest zijn....
Dat gaf wel weer meer hoop, op voortzetting van deze chemokuur!
De kweek van de chemopillen was er nog niet, dus uit voorzorg hebben ze wel die dosering verlaagd van 7 naar 4 chemo pillen per dag. Na het bezoek aan het ziekenhuis, zijn we gaan lunchen bij Bomans in Heemstede, een aanrader!
Na de lunch hadden we nog een afspraak in verzorgingshuis: Huis in de duinen in Zandvoort! Er was nl. een kamer vrij, evt. voor mijn vader. We hebben een goed gesprek gehad met de zorgbemiddelaar (die ik bleek te kennen) en de kamer zag er goed uit! Net geschilderd en erg ruim! Als we direct zouden beslissen, zou mijn vader heel snel van Zuiderhout in Haarlem naar Zandvoort kunnen verhuizen!

De volgende dag (11-7) heb ik mijn moeder om 9 uur opgehaald en naar het ziekenhuis gebracht voor de 2e serie van de nieuwe chemokuur. Ze verblijft de hele dag in het ziekenhuis en ik blijf dan een paar uur bij haar zitten en ga na de lunch weer weg. Mijn zus haalt haar dan, na haar werk weer op.
De kuur geeft helaas veel vervelende bijwerkingen... Nu maar hopen dat het dit keer wel wat doet!

Vrijdagmiddag kon ik de sleutel al halen, van de nieuwe kamer voor mijn vader. Mijn zus en ik zijn zaterdag een deel van de meubels gaan verhuizen. Toen dat in de kamer stond, heeft een kennis mijn vader en moeder opgehaald en kon mijn vader de kamer voor het eerst bekijken. Hij vond het mooi en vindt het heerlijk om weer een eigen kamer te hebben, met een eigen toilet en eigen badkamer! Dat heeft hij een halfjaar niet gehad. In zuiderhout was de verzorging prima, maar de kamer, was vergelijkbaar met een ziekenhuis kamer. Daarbij heb je dus een gordijn, tussen je buurman/buurvrouw en geen privacy. De douche en het toilet zit op de gang.

De afgelopen dagen viel er dus veel te regelen, zowel telefonisch, als dingen kopen voor zijn kamer. Cees kwam zondag met de boormachine om wat dingen op te hangen. Gisteren ben ik met mijn moeder ook nog naar "de Action" gereden om nog wat spulletjes te kopen, die ontbraken in de kamer.

Vandaag was dan de grote dag! Mijn zus is met mijn moeder afscheid gaan nemen (met taart) van de verzorgenden in Zuiderhout. Dat was natuurlijk emotioneel. Na het inpakken van zijn kleding en toiletspullen, zijn ze naar Zandvoort gereden. Jacob (mn zwager) en ik, waren het ontvangst comite. Mijn vader kreeg een bos bloemen, namens de verzorgers van het nieuwe huis, erg attent! We zijn goed opgevangen! Mijn vader zal eerst moeten wennen, aan de nieuwe omgeving en nieuwe mensen. Maar hij is gelukkig al heel erg blij, met zijn kamer en eigen spullen! En wij zijn blij, dat het zo dichtbij is! Ik ben in 5 minuten op de fiets bij hem! Ik heb al heel veel bekenden ontmoet, die er werken, maar ook bezoekers die ik ken. De sfeer is erg goed! Het is ook een goed moment, in de zomer, want je kunt er heerlijk buiten op het terras zitten! Ik ben van 11 tot 18.00 uur bij hem gebleven vandaag... Hopelijk raakt hij vannacht, mocht hij wakker worden, niet de weg kwijt...
Het was dus weer een enerverende en vermoeiende week....

Volgende week heb ik eindelijk een afspraak staan, voor die wortelkanaal behandeling bij een privekliniek in Amsterdam... Niet dat ik er zo blij mee ben, maar er zit nu al 4 maanden een noodvulling in, omdat ik alleen de eerste behandeling heb ondergaan. Die kies blijft gevoelig, dus hopelijk ben ik daarvan dan verlost! Dan kan eindelijk het gat, na ruim 1 jaar, met een brug gedicht worden! Wordt dus vervolgd...

Laten we allemaal, voor zover mogelijk, proberen te genieten van het mooie weer!


Veel liefs,

Marianne


4 opmerkingen:

  1. Fijn zo tre horen dat je vader nu dicht bij is toch altijd makkelijker he.Hoop dat alles goed gaat met je moeder met de chemo dat is toch altijd zwaar he?Ben blij te horen dat het weer beter is nou geniet er maar van hoor.Liefs en knufels van uit Australia xxxCorrie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Marijke Biesebroek24 juli 2013 om 17:42

    Je bent er maar druk mee meiske. Maar het zijn positieve ontwikkelingen en die zijn ook goed voor jou.

    Geniet van alle mooie momenten!
    Liefs, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hoi Marianne
    heb even je laatste blogs doorgeomen, wat een idd enerverende weken
    dapper van je dat je ondanks je eigen ellende zo met je ouders bezig bent. Einde Sanoma, heftig voor je maar wellicht rustiger. Fijn dat jij en Cees het samen zo goed hebben en ook tijd zien om te genieten.
    Hier ook heftige tijd gehad Ad is getroffen door 2 long embolieen maar is nu weer thuis en komt er aardig goed doorheen met bloedverdunners
    (ben me rotgeschrokke) heb gelukkig nog 2 weken vakantie dus kan lekker voor hem zorgen en in de gaten houden ...mannen zijn gelukkig niet eigenwijs haha... verder zlf 7/8 terug voor controle voor mijn borst maar ga er vanuit dat het goed is (was in november goedaardige spatjes dus zal nu ook wel zo zijn) verder alles goed Daan ok, Marianne van Ad ok lieverd heel veel sterkte met je ouders en pas goed op jezelf xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bedankt weer voor jullie reacties!

    Wilma en Ad ook heel veel sterkte en beterschap! Ik kan me voorstellen dat je je rot bent geschrokken! Met een longembolie, had hij er zomaar tussenuit kunnen knijpen....
    Lang leve de bloedverdunners!

    XXX

    BeantwoordenVerwijderen