dinsdag 3 maart 2015

Tweede controle van 2015; tumormarker iets boven de grens van 30 gestegen, maar voel me goed!

Lieve allemaal,

Ik heb alweer veel te lang niets van me laten horen! Laat ik het eerst over de controles hebben. Vijf januari was ik bij de gynaecoloog en toen zat mijn tumormarker (CA125) nog onder de grens! Dat geeft echt een euforisch gevoel! De uitzaaiingen zijn ook allemaal weggehaald, dus je zou kunnen denken; het kan bijna niet anders!
Vandaag was ik weer voor controle bij de oncoloog. Helaas blijkt mijn marker weer in de rode cijfers te staan, namelijk 33! Dat is net boven de grens, van 30. In het verleden, hebben we het vaker zien schommelen, dus nog geen reden om me ongerust te maken. Van 2009 tot 2012, is het 3 jaar rond de grens blijven hangen! Dus als het weer zo'n verloop heeft, zijn we straks weer een paar jaar verder, voordat het sneller gaat stijgen en voordat ik me eventueel druk moet gaan maken. Ik laat me hier dus niet meer door uit het veld slaan! Uiteraard had ik liever gehoord, dat het onder de grens was gebleven, maar het belangrijkste is, dat ik me goed voel! En ik heb weer energie om lekker te sporten en allerlei dingen te doen! Dus ik blijf gewoon doorgaan met genieten van het leven en pluk iedere dag!

De reden waarom ik al zo lang niets van me liet horen, komt omdat het jaar erg hectisch is begonnen...
Mijn lieve benedenbuurvrouw, zij was (30 jaar lang) als een moeder voor me, is 31 december overleden. Buiten het verdriet, viel er veel te regelen. Haar woning was al opgezegd en een aanleunwoning in het verzorgingshuis was al ingericht. Helaas heeft ze maar 1 nacht in haar nieuwe ingerichte aanleunwoning kunnen slapen, voordat ze weer in het ziekenhuis werd opgenomen. Na 4 weken ziekenhuis is ze weer naar de ziekenboeg van het verzorgingshuis gebracht en daar is ze helaas overleden...
Omdat beiden woningen, huurwoningen zijn, moest de woning, bij mij beneden, half januari al leeg opgeleverd worden en de aanleunwoning half februari. Mijn buuf was een verzamelaar van allerlei dingen.... Dus het was een hele klus om alles uit te zoeken! Claudia (dochter van mijn buuf) en ik, zijn daar wekenlang erg druk mee bezig geweest.

Na al die drukte, ben ik ook nog een week, zoals zovelen, geveld geweest door de griep. Ik moest dus verplicht in bed of op de bank blijven en had ook nergens zin in! Ik hoest nog steeds, maar dat zal hopelijk nog wel slijten.

Intussen zijn ook de bezichtigingen voor zowel Cees, als mijn woning doorgegaan! En dan moet ik natuurlijk weer als een "Razende Roland" zorgen dat alles weer helemaal op en top eruit ziet! Tot nu toe zonder resultaat. Maar komende woensdag staat er weer een bezichtiging voor Cees zijn huis op de agenda en donderdag a.s. voor mijn huis. Dus we wachten het maar weer af. Gelukkig krijgen we kijkers, want soms hoor je van die verhalen van mensen die hun huis 2 jaar te koop hebben staan en slechts 1 bezichtiging hebben gehad! Het blijft natuurlijk spannend! Het zal een hoop rust geven, als ik straks vanuit 1 huis kan functioneren. Want telkens tussen 2 huizen in verkassen, kost een hoop tijd en is ook erg vermoeiend! Dus ik zal blij zijn als het zover is!

Een paar weken geleden, ben ik met mijn zus ook weer begonnen om het appartement van mijn ouders op te ruimen. Dat hebben we het laatste jaar laten rusten, omdat het teveel emoties meebracht om dat op te ruimen. We gaan voorlopig 1 appartement voor zomergasten verhuren. Het is een A-locatie aan zee, dus dat moet lukken! Dan hebben we weer wat inkomsten om de rest weer op te knappen. We proberen het in eerste instantie zelf te regelen en als het teveel werk is, dan gaan we het uit besteden. Dus ik heb er weer een project bij!

Met mijn vader gaat het naar omstandigheden goed in het verzorgingshuis. We merken wel, dat de dementie verslechterd. Hij heeft nog genoeg goede heldere momenten, maar hij heeft wel last van de gebruikelijke symptomen zoals; vergeetachtigheid, achterdocht, geen tijdsbesef, geen waardebesef etc. Maar als ik bij hem langs ga, is hij over het algemeen goed te spreken hoor! Gelukkig heeft hij zijn gevoel voor humor behouden!

Ik ben ook weer met lesjes op de sportschool begonnen, dus niet alleen maar met fitness bezig. Ik doe nu ook weer yoga en vind het heerlijk! En ik ben sinds kort ook begonnen met "essentrics. Dat is een training, waarbij je vooral krachttraining voor je spieren doet met rek- en strekoefeningen. Het voordeel is, dat ik daardoor minder last van de pijn in mijn schouders en nek heb. Mijn fysio zei het steeds al, omdat ik hypermobiel ben. Mijn spieren moeten de over bewegelijkheid opvangen en daarvan heb ik nu al resultaat!

Behalve al het opruimen, doe ik ook nog wel leuke dingen hoor! Met Cees lekker wandelen in het weekend bijvoorbeeld of gezellig "een bakkie doen" met vriendinnen. Met mijn schoonzus ben ik naar Lionel Richie geweest en met mijn zus naar 'Dreamgirls" in Carre! Dat was echt geweldig!

Cees en ik gaan ook nog een lang weekend naar mijn vriendin in Zwitserland. Heerlijk even er tussenuit! Foto's volgen bij mijn volgende blog ;-)!

Ik heb het dus drukker dan ooit, sinds ik met "vervroegd pensioen" ben ;-)! Zo noem ik het maar, sinds ik niet meer werk! Soms is het best lastig als mensen ernaar vragen, om het te moeten uitleggen, maar als ik zeg dat ik met vervroegd pensioen ben, omdat ik mijn pensioen waarschijnlijk niet ga halen, is er wel begrip!

Nu zijn jullie in ieder geval weer op de hoogte! Zodra ik weer nieuws, of tijd ;-), heb, dan zal ik mijn blog weer schrijven!

Ik hoop dat het met jullie ook goed gaat! En met alle lotgenoten gaat het hopelijk, naar omstandigheden, goed.

De Lente is in aantocht! Geniet ervan!

Veel liefs,

Marianne