vrijdag 1 maart 2013

Heelhuids thuis van de wintersport!


Hallo allemaal!

Eindelijk weer eens een berichtje van mij! Het zijn enerverende tijden, dus de tijd ontbreekt gewoon om te schrijven....

Eerst maar het leuke nieuws delen!
Zondagavond, 24 februari, zijn we thuisgekomen van een heerlijke wintersport vakantie in St.Johann im Pongau (Salzburgerland)! We hebben ongelofelijk veel sneeuw gehad! Het bleef vriezen en er is nog geregeld sneeuw bijgevallen, waardoor de bomen allemaal prachtig wit bleven. Door de zon en vorst, weerkaatsten de ijskristalletjes als zilverpapiertjes, zo ontzettend mooi! Ik heb rustiger aan gedaan, dan andere jaren, door bijvoorbeeld later te starten, iets langere pauzes te nemen en lekker te relaxen na het skien. Daardoor heb ik toch dagelijks op de latten gestaan, heerlijk! We zaten met een heel stel gezellige mensen in 1 huis, dus succes verzekerd!

Een paar weken ervoor (22 januari), heb ik een kaakoperatie ondergaan (sinuslift, botopbouw en implanten). Het verliep natuurlijk weer eens niet normaal. Voor de ingreep, wordt je tandvlees opengesneden en opgeklapt en worden er voorzichtig, van het blootliggende kaakbot, stukjes afgeschraapt. Dan wordt er in de vrijgekomen luchtholte kunstbot ingebracht. Dat moet nu een half jaar hard worden, zodat de implantaten goed vast komen te zitten, voordat de kiezen erop worden gezet. Vervolgens zijn er in mijn kaak 2 gaten geboord en zijn de implantaten ingebracht. Daarna wordt het tandvlees weer teruggeklapt en gehecht. Je krijgt uit voorzorg een antibiotica kuur voor een week en mag er paracetamol bij slikken. Bij mij was alles van buiten (mijn oog, wang, lippen, kin en hals) en van binnen, zodanig opgezwollen, dat ik bijna niet herkenbaar was! Echt vreselijk! En de pijn was niet te hanteren. Ik ben daarom in die 1e week nog 2 keer bij de tandarts geweest en heb via de huisarts een morfineachtig preparaat gekregen, tegen de pijn. Het duurde bij mij veel langer (dan gemiddeld), voordat de wond genas. Het bleef geregeld bloeden en bleef erg pijnlijk. Ik moest iedere week voor controle naar de tandarts. Intussen gaat het gelukkig goed! Half maart heb ik weer een controle bij de tandarts.

Een week na mijn ingreep, werd mijn moeder onverwachts opgenomen in het ziekenhuis, omdat ze ineens enorm last kreeg van een opgezwollen buik en benen (lymfeoedeem, door uitgezaaide kanker, wat in augustus 2012 is geconstateerd). Maandag 4 februari heeft ze haar eerste chemokuur gehad. Bizar genoeg, dezelfde kuur (Taxol en Carboplatin), die ik 12 jaar geleden heb gekregen! Omdat mijn vader een paar jaar geleden een fors herseninfarct heeft gekregen,waarna ook altzheimer is geconstateerd, kan hij niet meer zelfstandig wonen.We hebben dus met spoed voor hem een opname in een verzorgingshuis moeten regelen. Er valt dus, voor mijn zus en ik, veel te regelen. Het is hartverscheurend om je ouders zo uit elkaar gerukt te zien. Vooral omdat ze al 53 jaar samen zijn!

Mijn moeder is tijdens onze wintersportvakantie weer onverwachts opgenomen en ligt nu nog steeds in het ziekenhuis. Behalve weer lymfeoedeem, blijkt ze ook een bacterie in haar knie en onderbeen te hebben... Men heeft het met antibiotica geprobeerd te bestrijden, maar dat is niet gelukt. Begin deze week hebben ze een kweek genomen en nu ligt ze weer (minstens 1 a 2 weken) aan een infuus. Chemo nummer 2 is hierdoor helaas uitgesteld, want eerst moet haar been genezen.

Dan ben ik ook erg begaan met een goede vriendin en lotgenoot van me. Ze heeft de afgelopen 2,5 jaar al vele kuren, inclusief vele "trials" geprobeerd. Alles levensverlengend, omdat ze niet te genezen is. De laatste tijd gaat het met haar ook niet goed...

Ik heb zelf over een paar weken weer een afspraak bij mijn oncoloog, dat blijft een spannend moment.
Ik ben momenteel snip verkouden, heb voorhoofdsholteontsteking, hoest me rot en veel gesnotter. Maar dat gaat gelukkig wel weer over. Buiten die verkoudheid om, heb ik het gevoel, dat "het" bij mij stabiel blijft. Zodra ik weer bij de oncoloog ben geweest, zal ik jullie weer op de hoogte brengen.

Tot zover het laatste nieuws!

Liefs,
Marianne